Stress

Hoe ik leerde omgaan met stress door te stoppen met people pleasen.

Ik dacht heel lang dat ik heel flexibel was en heel goed om kon gaan met stress. Ik weet nog dat het zo’n standaard ding was in vacatures en sollicitatiegesprekken: flexibel en stressbestendig, dan solliciteer hier. 

Hoeveel mensen zijn dit eigenlijk echt? En wil je het wel zijn?

Tijdens een opleiding die ik deed voor stress- en burn-outcoach, leerde ik dat ik verre van stressbestendig en flexibel was. 

Niet omdat ik niet met verschillende situaties om kon gaan, kon meebewegen of veel werk aan kon verzetten.

Want dat kon ik beter dan gezond voor me was.

Ik raakte gestrest van wat ik allemaal moest van mezelf. Wat ik mezelf had opgelegd op basis van eerdere ervaringen, waardoor ik dacht dat dit van me verwacht werd. Of dat het zo hoorde. 

Wat ik allemaal moest?

Elke dag voor half 8 op het werk zijn.

Altijd op de fiets naar het werk.

Elke week het hele huis gepoetst.

Toch naar feestjes of verjaardagen ook al had ik geen zin of puf.

Altijd ‘ja’ zeggen als iemand je om hulp vraagt.

En zo kan de lijst nog wel even doorgaan…

Ik was voor geen meter flexibel, want als iets van mijn lange lijstje niet ging zoals ik dat bedacht had, dan was ik chagrijnig of van slag. Het gaf me het gevoel niet goed genoeg te zijn, van falen.

Mijn man vond daar ook wel eens wat van: “Je lijkt wel een robot joh, laat de boel lekker de boel.” Lief bedoeld, maar je snapt wat ik dan dacht: ja, makkelijk kletsen, ga jij het dan doen? Nee, dus dan zal ik het wel moeten.

Het inzien dat ik van niemand iets moet, behalve van mezelf, had ik graag heel wat jaartjes eerder gehad. 

Wat een opluchting en vrijheid dat geeft. En hoeveel tijd ik opeens overhield. Niet omdat ik de boel ineens liet verslonzen. Ik ging er anders naar kijken, het met plezier doen of plezier toevoegen.

Ik stopte met pleasen en leerde ook eens wat aan een ander over te laten.

Ik zie en hoor het nu ook vaak terug bij vrouwen in en rond de overgangsleeftijd. Zo veel ballen in de lucht te houden met werk, kinderen, mantelzorg, je sociale leven bijhouden. Ook willen sporten, gezond eten, ontspannen en wat al niet meer. 

De gedachte aan wat je morgen of deze week allemaal moet doen, kan je soms al helemaal uit het veld slaan.

Wist je dat je rond deze leeftijd juist minder goed met stress om kan gaan? En veel vrouwen slapen slecht, zijn vermoeid en kunnen zich minder goed concentreren. Dat helpt ook niet.

Of je stress ervaart, ligt niet alleen in wat je allemaal te doen hebt. Hoe je denkt over de situatie bepaalt hoe gespannen of ontspannen je ergens mee om kan gaan.

Moet jij ook van alles? Maak ook eens zo’n lijstje en onderzoek van wie het moet en of het wel echt waar is. 

Ik ga er weer een vrolijke dag van maken!